Jestem niezwykle wdzięczny wszystkim swoim nauczycielom, swej żonie, swej rodzinie i przyjaciołom, i wszystkim doświadczeniom życiowym, które doprowadziły mnie do tej chwili.
Nie potrafię sobie wyobrazić bycia tym kim jestem bez udziału ich wszystkich.
Jest to trudny czas w moim życiu.
Zdolność do samodzielnego funkcjonowania mojej najdroższej Mamy, powoli, coraz bardziej się zmniejsza.
Tak jak ja potrzebowałem jej opieki przez długi okres mego życia, tak teraz tej opieki wymaga ona.
Wybór nie jest trudny.
Muszę być teraz jej podporą.
Podróże czy ich brak – nie robi to wielkiej różnicy.
Moja praktyka i trening będą kontynuowane w miejscu, gdzie są potrzebne najbardziej.
O dziwo, nie czuję dyskomfortu z powodu tych zmian.
Życie nadal mnie zadziwia i zaskakuje.
W pozytywny sposób.
Dziękuję Wam wszystkim, którzy pomogliście mi znaleźć się w tym miejscu.
